Suvi Do je staro, već u srednjem veku formirano selo, jer ga je turski popis 1498. godine zatekao (upisanog kao Dol) sa 10 kuća, 2 neoženjena, 3 udovičke kuće i s dažbinama od 1.682 akče. Kasnije ima malo podataka o njemu. Mesna toponimija (Vlaško brdo) govori o prisutnosti i rasprostranjenosti Vlaha stočara (na to ukazuju i nazivi susednih sela: Vukmanovo, Berbatovo, Donje Vlase). Oslobođenje 1878, godine ga je zateklo kao seoce s nepoznatim gospodarom. Bio je poprište velikih bojeva za oslobođenje Niša od 4. do 8. januara 1878. godine (Vučji Dol i Kamara).
Suvi Do je do 1949, godine malo selo u okolini Niša. Te godine, na ulazu u selo podignuti su prvi objekti industrije radio i rendgen aparata (RR zavodi), preteče kasnije Elektronske industrije. Ovaj momenat i blizina grada, podstakli su zaseljavanje radnika i socijalno-ekonomsku prestrukturalizaciju, tako da selo otada postepeno gubi svoja tradicionalna seosko-seljačka obeležja.
Godine 1971. u Suvom Dolu je bilo 15 poljoprivrednih, 9 mešovitih i 153 nepoljoprivrednih domaćinstva. Na taj način je u socio-ekonomskom smislu, počevši od šezdesetih godina 20. veka, dobio najpre prigradsko mešovite, a potom i gradske karakreristike (radničko naselje), premda s tačke gledišta urbanog lika ostavlja utisak još uvek pretežno ruralnog naselja.
Godine 1878. Suvi Do je selo u okolini Niša s oko 20 domaćinstava i oko 150 stanovnika, a 1930. godine ima 45 domaćinstava i 275 stanovnika.
U naselju Suvi Do živi 750 punoletnih stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 39,5 godina (37,8 kod muškaraca i 41,3 kod žena). U naselju ima 321 domaćinstvo, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 2,91.
Ovo naselje je velikim delom naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine), a u poslednja tri popisa, primećen je porast u broju stanovnika.